Σχετικά με μένα

Με λένε Ευαγγελία Παππά αλλά οι φίλοι με φωνάζουν Εβελίνα. Είμαι Μηχανικός Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, συγγραφέας, ποιήτρια και ερασιτέχνης λάτρης της φωτογραφίας.

Γεννήθηκα στη Λάρισα μια χιονισμένη Δευτέρα του Μάρτη του 1987. Έχω δυο υπέροχους γονείς και μια ακόμη πιο αγαπημένη, μικρότερη αδερφή. 

Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη της Λάρισας, πήγα σχολείο, ερωτεύτηκα, πληγώθηκα, έκανα λάθη, έμαθα απ' αυτά, προχώρησα, έκανα φίλους που θα τους έχω μια ζωή.

Επέλεξα να σπουδάσω στην πόλη που μεγάλωσα γιατί εκτός από την αμέριστη αγάπη που της έχω, κάθε γωνιά της έκρυβε και μια ανάμνηση ή ήταν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσω ακόμη μια.

Μιλάω αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά και αγαπώ να μαθαίνω νέα πράγματα και ν' ανοίγω τους ορίζοντές μου.

Αν και άνθρωπος των θεωρητικών επιστημών σπούδασα στο τμήμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών της σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών του Τ.Ε.Ι. Λάρισας, από όπου αποφοίτησα το 2012. Έχοντας μεγάλη αγάπη για τη μουσική, στα φοιτητικά μου χρόνια εργάστηκα ως ραδιοφωνική παραγωγός σε έναν τοπικό, μουσικό, ραδιοφωνικό σταθμό και ως ηχολήπτρια σε έναν τοπικό, αθλητικό, ραδιοφωνικό σταθμό.

Μετά από 3 χρόνια διαμονής στο Κρίκελλο Ευρυτανίας, ένα ορεινό χωριό, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Καρπενήσι (το οποίο δεν είναι νησί!) επέστρεψα στη βάση μου. Εργάστηκα ένα διάστημα για το Δήμο Καρπενησίου ως IT Manager, και τώρα εργάζομαι σε μια εταιρία Πληροφορικής ως Web Designer/Developer. Παρά τις δυσκολίες της ορεινής διαβίωσης, νιώθω ευγνωμοσύνη για τη διαμονή μου σε αυτό τον ορεινό παράδεισο και για την ευκαιρία που μου δόθηκε να γνωρίσω αυτό το όμορφο χωριό και τους υπέροχους ανθρώπους του.

Αγαπώ τα ταξίδια, να γνωρίζω καινούρια μέρη και ανθρώπους, τη φωτογραφία που παγώνει το χρόνο και τις αναμνήσεις, τη μουσική, τις ασπρόμαυρες ταινίες, τις κατασκευές. Χαλαρώνω με το πλέξιμο και το κέντημα και λατρεύω να μαγειρεύω για τους ανθρώπους που αγαπώ.

Η συγγραφή ανέκαθεν με βοηθούσε να συγκεντρωθώ και να βάλω σε τάξη τη σκέψη μου αλλά ασχολήθηκα πιο ενεργά με αυτήν μετά το θάνατο ενός αγαπημένου φίλου των παιδικών μου χρόνων. Βραβεύτηκα κατά καιρούς κι όταν η ματαιοδοξία μου με εγκατέλειψε αποφάσισα ότι θέλω μόνο να μοιράζομαι τις σκέψεις μου, τα όνειρά μου και τις αναμνήσεις μου, με τους ανθρώπους γύρω μου.

Ευχαριστώ που παρακολουθείτε το ιστολόγιό μου. Υπόσχομαι να σας κρατώ καλή συντροφιά, να μοιραζόμαστε και να ταξιδεύουμε μαζί.